Guldenroede en het belang van voorbeits
Zondag hebben we weer eens afgesproken voor een dagje plantaardig verven. Guldenroede. Een eerste poging vorig jaar was geweldig succesvol, dus dat wilden we herhalen.
Eveline had als aanvulling een mooie verf van de website Stof tot verven. Mijn eigen project voor een nieuwe indigo-methode viel in duigen door de post. Dat volgt dus nog een keer.
Sabine had de nodige Guldenroede verzameld, de bladeren en bloemen een paar dagen laten trekken in weckpotten (makkelijk te vervoeren). Bij iedere pot had ze een scheut ammonia toegevoegd om de kleurstof beter te onttrekken.
De voorgeweekte wol ging in de pan. De kleur viel alleen wat tegen. We bedachten echter dat dat met het uur in de pan op 80 graden wel zou komen. Dat deed het echter niet. Het bleef een bleek geelgroen kleurtje. Nou ja, nog een keertje oververven. 2 uur verder: het kleurtje bleef wat vaag.
Ondertussen oogstten we een serie lontwolstrengen uit het groenbad van Eveline. Die een beetje verbaasd was: vorig keer was er turkoois uit het bad gekomen, dit was een op zich mooie diepe kleur bosgroen, maar niet helemaal verwacht. Sabine bedacht ineens, hadden we de wol eigenlijk niet moeten voorbeitsen met aluin en wijnsteenzuur? Eh… zo gezegd zo gedaan.
Zodra de gelige strengen het water in gingen, veranderde de kleur. Tijdens het uur pruttelen in de voorbeits werd hij nog beter. Nog steeds bleek, maar al veel meer de kleurtoon van vorig jaar. Na 3 kwartier bedacht ik een proefje: ik gooide 1 van de groene strengen bij de voorbeits erbij. En ook de groene streng nam wat turkooizige accenten aan.
De gele strengen gingen nog een keer in het Guldenroede-bad. De kleur werd dieper. Hij miste alleen zes strengen de intensiteit van vorig jaar. Op drie strengen zaten mooie, diepgele vlekken. Waarom daar wel, en de rest niet? Het mysterie van plantaardig verven.
We besloten de drie strengen zo te laten. De zes andere strengen verdeelden we over twee verfbaden: het groene, en nog een keer de Guldenroede.
Het inmiddels 4e bad Gulderoede deed echter niet veel meer. Het groene bad vertoonde, met de inmiddels gebeitste wol, nu ook meer turkoize blekken tussen het groen.
Les 1 voor de volgende keer: voorbeitsen is ECHT belangrijk!
Les 2: waarschijnlijk zijn de Guldenroede-blaadjes ook belangrijk voor de kleur. Het Riihivilla-blog geeft ook aan dat de planten nog niet volledig in bloei hoeven te zijn, mogelijk in aanloop tot de bloei de beste kleur geven. De stengels kun je volgens dat blog in ieder geval het beste weglaten, dus de de blaadjes ritsen.
Wij hebben echter weer wolletjes om mee te spinnen. Nu nog kijken hoe we ze verwerken!